Çetin Özdemir'in Şiirleri

[Atsız Gök-Börü]

ANLAYANA

“Türk’ü nasıl anlasın başka Türkü çalanlar?”

Tanrı dağı içimde
Kocaman bir ülküdür;
Bu ülkü Türk dilinde
Söylenen bir Türküdür.
Bir hicaz taksim gibi
Gelir dağlar içini,
Bu Türküdür titreten,
Balkanları ve Çin’i!
Dökülür nağmeleri,
Şamanın kopuzundan;
Tas tas içesim gelir,
Ay kızın kımızından…
Tanrı dağlarından geçtim,
Anadolu’yu yurt seçtim;
Bu demek değildir ki
Ana yurttan vazgeçtim.
O özlem içimdedir,
Değişik biçimdedir.
Bazen çıkar karşıma
Bir Yörük kiliminde,
Bazen şiir yazdırır
Kalem olup elimde!
İlk göz ağrısı gibi
Yüreğimde saklıdır!
Heyhat,
O özlem Türk Yurdunda,
Türk’e yasaklıdır!
Kutsal bir sevda gibi
İşlemiş iliğime;
Yelesini dolamış
Her iki bileğime!
Gece rüyalarımda
Çin Seddi’ne yürürüm!
Her gece yanımda
Kürşadları görürüm!
Nedir bu başımda benim?
Bir kara sevda mıdır?
Her gece,
Her gece aynı rüya!
Bu bana reva mıdır?
Kulaklarım patlar benim at kişnemesiyle!
Birden fırlar,
Doğrulurum,
Başbuğumun sesiyle!
Alplerin, Tiginlerin, çerilerin arasında,
Kendimi görürüm Ötüken kapısında!
Genç kızlar ve gelinler
Uğurlarken orduyu;
Elindeki bakraçtan
Peşim sıra su döker!
Gök Tanrıya yalvarıp,
“Bu emanet yiğitler,
Zaferlerle dönsün” der.
Değdikçe bağrımıza
Asya’nın sert rüzgarı;
Ufukta yükselir
Çin Seddi’nin duvarı.
Çeriler bağrışırlar
Bir bozkurt edasıyla,
Ordumuz hücuma kalkar,
Başbuğ’un narasıyla!
Mete Han uzanarak,
Gelip alnımdan öper!
“Yiğidim,
Tiginim,
Bir Kürşad da sensin” der.
                           
                            Çetin Özdemir

[Atsız Gök-Börü]

TOP SESLERİ

Hala bir yerlerden top sesleri geliyor!
Hiç dinmiyor, gece gündüz,
Yeri göğü deliyor;
Söyleyin Allah aşkına,
Sesler nerden geliyor?..
Rüya mı,
Hayal mi,
Bir özlem mi bu?
Yoksa cepheye mi sürdük
Şanlı orduyu?..
Önce bir biri ardına,
Tek tek,
Ve sonra birden gürlüyor;
Dinleyin bak,
Top sesleri neler neler söylüyor.
Trablus’tan,
Kerkük’ten,
Yiğitlikten ,
Mertlikten;
Hainlik ve kalleşlikten
Bize haber veriyor…
Ekşi bir barut kokusu
Kaplıyor burunları,
Sanki görür gibiyim
Mete Han’la Hunları!
Bir yerlerden haber var,
Müjde var milletime;
Yoksa, katlanır mıydık
Feleğin zulmetine?
Sahi, bu top sesleri nerelerden geliyor?
Silopi’den,
Cizre’den,
Hakkari’den,
Van’dan mı?
Tunus’tan ,
Balkanlardan,
Uzak diyarlardan mı?.
Allah Allah sesleri
Nağmelere karışıyor,
Sanki top sesleri musikiyle yarışıyor!
Şimdi daha yakından,
Sakarya’dan geliyor;
Mehter eşliğinde,
Şehitler Cennet’e giriyor.

[Atsız Gök-Börü]

BİZ, O ŞEHİTLERİN TORUNLARIYIZ

Biz, o şehitlerin torunlarıyız,
Başımız Asya rüzgarıyla hoş.
Pekin’de gezer,
Otronto’da uyuruz;
Atlarımız Tuna’da başıboş…
Kısrak sütü emer gibi
Anamızı emmişiz;
Bir pulu deler gibi
Yüz yılları delmişiz.
Ömrümüz geçmiş bizim
At üstünde
Kısraklarda;
Hala destanımız söylenir,
Bosna’da, sokaklarda!..
Nal seslerimiz karışmış,
Çan sesine,
Ayine.
Bize “medet” demişler,
Taç vermişiz sahibine…
Her hilenin, düzenin hedefi biz olmuşuz;
Lakin en büyük kalleşliği içimizden bulmuşuz!..
Maceramız eskidir, gider Tanrı Dağı’na.
Ordan başlar yolculuk,
Altaylar’dan Tuna’ya