Karl Marks'ın lümpen proletarya kuramını, Türkiyeli Marksist sol, sanayii işçisi yerine gecekondu arabeskiyle oluşturup, oradan devşireceği, kaybedecek hiç bir şeyi olmayan, kitlelerle devrim yapabileceğini düşünüyordu.

Türkiyeli Marksist sol gettolar oluşturmakta, nispeten başarılı oldu da sayılır. Ama, belki konjonktür uygun olmadığından, meyvesini devşiremedi.
Siyasal İslamcılar daha başarılı oldular.
En oportünist yanı 23 yıldır iktidarlarını sürdürüyor ve iktidar olmanın nimetlerinden, hadsiz hudutsuzca, yararlanıyorlar.
Kimi milyar dolarlık servetlere sahip olarak, kimisi de makarna ve kömüre şükrederek.
Sonuçta hepsi memnun ve hallerine şükrediyor.

Türkiyeli Marksist sol mu daha tehlikeli, siyasal İslamcılar mı diye sorulsa, kişisel olarak ben bunu, Türkiyeli Marksist solun her türlü düşmanlığına maruz kalmış olmama rağmen, siyasal İslamcılar diye yanıtlarım.

Maalesef siyasal İslamcılık gerçeğini, tam olarak, anlayabilmiş değiliz.
Tıpkı, onca olup-bitene rağmen, hala, fetöcülüğün gerçek yüzünü ve yapısını anlamadığımız gibi.

Hep kabukta ve ambalajda kalıyoruz.

Ne mutlu Türk doğup, Türk gibi yaşayana!
Saygılarımla.
Çağrıbey

Eskiden; suçlular, namussuzlar, vatan hainleri ve kötü insanlar kanundan ve yargıdan korkardı, şimdi işler değişti: suçsuzlar, namuslular, vatanseverler ve iyi insanlar kanundan ve yargıdan korkar oldu.
Hele ki ikinci açılım ihanetinden sonra, bu daha da belirgin hal aldı.

İktidara önerimdir.

Bütün; Ülkücüleri, Atatürkçüleri ve bilcümle Türk Milliyetçilerini tutuklayın!

Ve hatta, imkanı varsa, infaz edin!

Yoksa apoyla, rahat rahat, halvet olamayacaksınız!

Kök Teñğri Türk'e Kut ve Utku Versin!

Hurâfelerden beslenen, siyasal dinci, varoş fanatizmi; devleti ve tüm kamusal düzeni adım adım ele geçirdi.
Bu, kendi cephesinde, bir özgürleşme hareketi değil, biriktirilmiş eziklik psikolojisinin siyasi güçle birleşerek rövanşa dönüştüğü, trajik ve yozlaşmış bir karşı duruş ve tersine tekamül hamlesidir.

Bu hamle ne psikokültürel, ne sosyokültürel anlamda bir üstünlük ve hegemonya kurma ne de, psikoekonomik ve sosyoekonomik anlamda bir sermaye dönüşümüdür.
Buna kültür mutasyonu demek daha doğru olacaktır.

Zira bu hamle var olan değerleri; anlamak, özümsemek ve bunun akabinde kendi inanç potasında eriterek dönüştürmek yerine, geçmişe duyulan öfke ve hınçla, her şeyi çürütmeye azmetmiş, bilinçten mahrum, bir içgüdüdür.

Devleti ve tüm kamusal düzeni adım adım ele geçiren siyasal dinci, varoş fanatizminin nihai hedef tarifi:

Kafir TC'yi yıkacağız!

Özgürlük ve güç anlayışının tarifi ise;

Artık doktor bile dövebiliyoruz!

Siyasal İslâmcıların komşumuz İran'da 1979'lu yıllarda uygulamaya başlayıp, toplumu, 40-50 yıllık zaman diliminde dönüştürdüğü süreci Türkiye son yirmi yıldır yaşıyor ve ne acıdır ki gidiş aynı doğrultuda ve tam gaz ilerlemektedir.

Bu bir BOP projesidir ve maalesef BOP, tıkır tıkır işliyor.

BOP'un 21. Yüzyılın SEVR'i olduğunu anlamadığımız ve ona göre mücadele yöntemleri geliştirmediğimiz müddetçe, bu gidişatı durdurmak mümkün olmayacaktır.

Kök Teñğri Türk'e Kut ve Utku Versin!

Ebu Cehil devrinin, Eylül uzantısıda,
Dokuz tekbir kuşandık, Kürşad'ların ardında.
Bilmezdik eskiden, şehirlerin ortasında,
Zindanlar olduğunu,
Bilmezdik güneşlerin, ölümlere doğduğunu.

12 Eylül 1980

Bir sağdan bir soldan asıyoruz, asmayalım da besleyelim mi? diyerek Türk çocuklarını; hücrelerde çürütüp, dar ağaçlarına çeken, Atlantik ötesinin CİA güdümlü, nesebi gayr-i sahih taşeronlarının, bir neslin, dal boylu, yiğitlerine yaptığı zûlmü;

UNUTMADIK!
UNUTMAYACAĞIZ!
UNUTTURMAYACAĞIZ!

Unutursak; gök girsin, kızıl çıksın!

Kök Teñğri Türk'e Kut ve Utku Versin!

Milliyetçiler, iç dünyasında, kimsenin çözemediği, esareti çağrıştıran, bir dram yaşıyor.

Türk milletine düşman çevreler, bu fetretten istifade, vurdukça vuruyor.

Öyle ki; anayasanın değiştirilemez maddelerinin değiştirilmesi, Türk milli kimliğinin çeşitlendirilmesi ve hatta yok sayılması, barış ve kardeşlik adı altında, en büyük zararı Kürtlere vermiş olan, tarihin en kanlı örgütüyle, müzakere masasına oturulması, yönetim biçiminin federasyona çevrilme gayretleri vb. daha nice hayati konularda, Türk Milliyetçileri, bin yıllık kardeşliği korumak argümanıyla, lidere sadakat şerefimizdir gibi hamasi sloganlara sığınıyor.

En büyük şeref, Türk Ülküsüne sadakattir!

Kök Teñğri Türk'e Kut ve Utku Versin!