Bilginin cezalandırıldığı dönemlerde nesiller, cehaletin saadet olduğunu öğrenerek yetişir.
Bir sonraki nesil cahil olduklarını bile bilmez.
Çünkü bilginin ne olduğunu bilmezler.

Bilginin baskılandığı ve cehaletin ödüllendirildiği toplumlarda oluşan döngü şöyledir:
İlk nesil doğru bilginin peşinden gitmenin riskli olduğunu öğrenir ve bilerek cahil kalmayı seçer.
Bu rasyonel düşünceden vazgeçiştir.
İkinci nesil ise, bilgiye erişim kanalları kurutulduğu için, bilginin neye benzediğini ve değerini hiçbir zaman öğrenemez.

İnsanlar bilgiye sahip olmadıklarını bilmeyecek kadar derin bir bilişsel karanlığa gömülür.
Eleştirel düşünce ve sorgulama yeteneği tamamen kaybolur.

Sonuç mutlak cehalettir.

Ursula Le Guin - Sesler

Ne kadar tanıdık değil mi?
Sanırsın Türkiye'nin içinde bulunduğu süreci anlatıyor.

Hep dediğimiz gibi, siyasal İslâmcılar, toplumu, planlı ve programlı olarak; yoksul ve cahil bırakıyorlar ve bunda da oldukça başarılılar.

Çünkü, 21. Yüzyılın Sevr'i olan BOP projesinin; eksiksiz ve aksaksız olarak yürütülebilmesi için, itiraz edecek aydınların, sayılarının olabildiğince azaltılması, mevcutların da  etkisizleştirilmesi ve itibarsızlaştırılması gerekiyor.

Hakkını teslim edelim ki BOP eșbașkanı görevini, kusursuz olarak, yapıyor.

Kök Teñğri Türk'e Kut ve Utku Versin!

Bu kadar beyinsiz, asalak olamaz diyorsun ama 10 Kasım da yine mal gibi ortaya çıkıyorlar. Kıçında bir ton b*k olan, kendini daha ifade edemeyen, ayın sonunu nasıl gelecek diye düşüneceğine geldiğimiz noktalar da çokta yabancı değil. 10 yılda bir tekrar ediyor artık. Tekrarlarda çok sık ama bunların kafaları basmıyor.

Olmayan kafa neyi basacak ki değerli Hun Türk Bey.
Yok işte.
Vermeyince Mabut, neylesin Sultan Mahmut?

Ne mutlu Türk doğup, Türk gibi yaşayana!
Saygılarımla.
Çağrıbey

Immanuel Kant;
Ben ancak güzel ahlâkı tamamlamak için gönderildim.
Diyen Hz. Muhammed'i teyit edercesine;
Allah'ın varlığının en büyük delili ahlâktır. Ahlâk yoksa din de yoktur.
Diyor.

Bundan hareketle din;
insan hayatında, elle tutulur, bir gerçeklik olarak düşünülürse, ahlâktan ibarettir.
Sonucu çıkıyor.

Bu gerçek ışığında;
124 bin camiisi, 28 bin Kur'an kursu, 5 bin İmam Hatip okulu, 250 bin din görevlisi olan bir ülkede, (bu sayılara tarikat ve cemaat yapılanmaları dâhil değildir) aynadan yansıyan sûretimiz nedir?

Madde, şekil ve ambalaj tamam da; rûh, mânâ ve öz ne durumda?

Kök Teñğri Türk'e Kut ve Utku Versin!

Fakat bu duruma manevi olarak bakacak olursak, her ferdin dinden uzak yaşaması, faize, fuhuşa, koğu, gıybet ve sahtekarlığa, cinayet, esrar, eroin, kokaine vs. varıncaya kadar zirveleri zorlamıyor muyuz?
O vakit; “Bir kavim kendini bozmadıkça Allah onları bozmaz.” (Rad, 13/11) ile toplum olarak bu açıdan da batakta olduğumuzu görmemiz gerekecek.

Günaydın, esenlikler Değerli turania_25 Kardeşim.
Elbette ki kişisel mükellefiyetler çerçevesinden bakıldığında her bir ferdin ahlaki yapısı ayrı ayrı değerlendirilmelidir. Sizin de

her ferdin dinden uzak yaşaması, faize, fuhuşa, koğu, gıybet ve sahtekarlığa, cinayet, esrar, eroin, kokaine vs. varıncaya kadar zirveleri zorlamıyor muyuz?

Satırlarıyla ifade ettiğiniz gibi kişisel bazda korkunç bir ahlaki çöküntü içerisindeyiz. Sonuçta toplum fertlerin bütününden ibaret. Ferdi ahlak bozuk olunca, genel ahlak ta bozuk oluyor.

Benim yazdığım hususlar da, sizin yakınmalarınıza paralel bir yakınma içeriyor.

Bu gerçek ışığında;
124 bin camiisi, 28 bin Kur'an kursu, 5 bin İmam Hatip okulu, 250 bin din görevlisi olan bir ülkede, (bu sayılara tarikat ve cemaat yapılanmaları dâhil değildir) aynadan yansıyan sûretimiz nedir?

Madde, şekil ve ambalaj tamam da; rûh, mânâ ve öz ne durumda?

Bu yapılara ve olanaklara rağmen toplum neden hala böyle diye soruyorum.

Yani ikimizde aynı şeyleri, farklı kelime ve cümlelerle, ifade etmekteyiz.
Yeri gelmişken, Rus'ya ve Azerbaycan'da Türk dizilerinin toplumun ahlakını bozduğu yönünde çok ciddi itiraz ve eleştiriler olduğu, Türk dizilerinin TV'lerde yasaklanması için, ilgili yayın kuruluşlarına karşı kamuoyu oluşturulduğu gerçeğini de ifade etmek isterim.

Oysaki Siyasal İslamcı iktidar herkese ahlak dersi vermeye kalkıyor.

Kök Teñğri Türk'e Kut ve Utku Versin!

SİYASAL İSLÂM ve DEMOKRASİ

Hem tarihi süreçte ve hem de günümüz uygulamalarına bakıldığında siyasal İslâmcı anlayışta muhalefet yer olmadığı gözükmektedir.

Ne kadar haklı olurlarsa olsunlar, siyasal İslâmcı iktidar karşısında muhalefet; isyankar, fasık, münafık, fitneci, hain, kafir ve düşman olarak yaftalanır ve bunların; sindirilmesi, korkutulması ve hatta öldürülmek suretiyle yok edilmesi gerekir.

Bırakın siyasi muhalifleri, dini muhaliflerin veya iyi niyetle iktidarlara farklı düşünce önerenlerin bile yaşam hakkı yoktur.

Türk Milleti nasıl bir kapana düştüğünü anladığında, sadece içinde, derin bir pişmanlık ve suçluluk duygusu yaşayacaktır.
Ama iş işten geçmiş olduğu için, bu pişmanlık, bir anlam ifade etmeyecektir.

Kök Teñğri Türk'e Kut ve Utku Versin!